Vele jaren neemt het echtpaar Van den Berg uit Ermelo de zorg voor hun dochter Tineke zelf op zich. Als hun andere kinderen uitvliegen en ze een dagje ouder worden, kijken ze om zich heen naar een goede plek voor hun dochter.
“Toen kwam Bethesda in beeld, dat zagen we als leiding van God en dachten: daar mogen we gebruik van maken”, vertelt vader Adri van den Berg. Tineke verhuist vanuit haar ouderlijk huis naar Den Dolder en eind 2018 naar de nieuwe Siloah-woonzorglocatie Tharah in Barneveld. “Hoe lang houd je je kind thuis? Dat is een moeilijk vraag. We hadden ons huis helemaal aangepast en Tineke ging iedere dag naar de dagbesteding in Harderwijk. Maar toen deze mogelijkheid zich voordeed, dachten wij: dit is gewoon goed, voor haar en voor ons.” Als Adri van den Berg, werkzaam op de Jacobus Fruytier scholengemeenschap in Apeldoorn, met pensioen gaat heeft hij een dilemma. Zijn vrouw spreekt om de week een dag af met haar zus. “Ze hebben dan een eigen programma en ik dacht, moet ik die gewoonte verstoren door mijn aanwezigheid?” Het antwoord is ‘nee’, want Adri maakt van de vrijdag een dag voor zijn dochter. “Dan ga ik naar Tineke, zorg die dag voor haar en neem ook de tijd voor andere cliënten.”
Ze kan niet praten en leeft in haar eigen wereldje.
Opvallend stil
De vrijdag heeft sindsdien een vast patroon. Rond half negen stapt Van den Berg op de fiets voor de rit naar Barneveld. “Dan ga ik eerst naar haar kamer, lees een Bijbelverhaal en zing enkele psalmen. Als de Bijbel opengaat is ze altijd stil, dat is heel opvallend. Daarna ga ik het liefst naar buiten om met haar te wandelen. Als dat niet gaat, dan spelen we op de mat, schommelen of snoezelen we. Hele basale dingen.” Om 15.00 uur haalt zijn vrouw hem altijd op en zijn ze eerst nog een uurtje samen bij Tineke.
Eigen plan
Kan Adri van den Berg zijn dochter beschrijven? “Tineke oogt als een jong meisje en zit in een rolstoel. Als je haar geen aandacht geeft, zit ze er de hele dag in. Ze kan niet praten en leeft in haar eigen wereldje. Qua gedrag is Tineke een heel gemakkelijk kind. Ze vindt het heerlijk om op de gang met haar rolstoel te rijden en, als er een deur openstaat, een kamer in te rijden.”
Dit werk is mooi om te doen.
Andere cliënten
Omdat Tineke ook rustige(r) momenten nodig heeft, gaat Van den Berg voor en na het middageten met andere cliënten naar buiten om te wandelen; de ene in de rolstoel, een andere loopt zelf. “Meestal doen we vaste rondjes, maar ik probeer wel eens verder te gaan. Als ik de dagbestedingsruimte inloop, zijn er meerdere cliënten die al opstaan. Ze herkennen je. Dit werk is mooi om te doen.”
